GOLDEN RETRIEVER

Grupa VIII FCI
Psy aportujące, płochacze i psy dowodne
Pies rodzinny, kocha dzieci
wzrost: psy 56-61 cm; suki 51-56cm
waga: 25-35 kg
umaszczenie: złote, kremowe
pielęgnacja: średnio trudna
aktywność: dość duża
miejsce: dom
zdrowie: zależy od warunków utrzymania. Skłonność do dysplazji stawów biodrowych. Wymagane prześwietlenie stawów rodziców szczeniąt przed dopuszczeniem do hodowli
długość życia: 12-18 lat
liczba szczeniąt w miocie: 3-12
charakter: aktywny, wesoły, łatwy w układaniu, inteligentny i posiadający naturalne zdolności psa aportera.
.jpg)
Historia powstania rasy
Przed około 500 laty pochodzący z poludniowo-angielskiego Devon żeglarze udawali się na półwysep Analon, by tam łowić ryby. Żeglarze ci zabierali ze sobą świetnie pływające psy, które podczas połowu miały aportować z lodowatej wody ryby oraz liny okrętowe.
Na początku XVI wieku rybacy, zakładający wzdłuż wybrzeża pierwsze osady, zaczęli polować na ptactwo łowne, do czego potrzebne im były psy o doskonale wykształconych cechach łowieckich. Ponieważ na Nowej Fundlandii najprawdopodobniej nie zastali rodzimych psów, wykorzystali do hodowli zwierzęta pochodzące z Anglii. W ten sposób powstał pies z St. Johns, wspólny przodek zarówno golden retrievera, jak i flat coated, curly coated oraz labrador retrieverów. Był on niezwykle łagodny, potrafił doskonale odszukiwać trop zaś jego gęsta, krótka i nieprzyjmująca wody sierść czyniła go świetnym pływakiem.
Przybycie do Anglii
Dopiero około 250 lat później psy z St. Johns przybyły na statkach handlowych do Anglii i Szkocji. Kupowali je najczęściej ziemianie, którzy używali ich do polowań przede wszystkim ze względu na wspaniale rozwinięty instynkt aportera i umiejętność tropienia. Przywiezione z Nowej Fundlandii psy skrzyżowano później z seterami irlandzkimi, w wyniku, czego powstał wavy coated retriever, bezpośredni przodek współczesnego flat coated retrievera. Również on uwielbiał wodę i odznaczał się silnie wykształconym instynktem aportera.
Powstanie rasy
Pies golden retriever został wyhodowany w XIX wieku, gdy sir Dudley Marjoriebanks, znany później jako lord Tweedmouth, kupił nowego psa o imieniu NOUS. Z niezwykle szczegółowych notatek lorda Tweedmoutha dowiadujemy się, że w roku 1868 skojarzył on swojego wavy coated retrievera z suką rasy tweed water spaniel o imieniu BELLE. Później przez kolejnych 20 lat kojarzył potomstwo tej pary z czarnymi wavy coated retieverami i tweed water spanielami, a także z seterami irlandzkimi i bloodhoundami. Planowość działań hodowlanych oraz późniejsza rodowodowa hodowla doprowadziły do powstania psów charakteryzujących się cechami niezbędnymi do prawidłowego wykonania pracy po strzale. Psami tymi były właśnie golden retrievery.
W 1913 roku golden retriever został oficjalnie uznany przez English Kennel Club jako osobna rasa retrieverów.

